میترا، ایزد نور و وفاداری

در اسطوره های ایرانی آمده است که میترا در آخرین روز زندگی‌اش درون غاری مهمانی برپا می‌کند و آنجا با یارانش گوشت و خون گاو و نان و شراب می‌خورد و بعد، سوار ارابه‌ی خورشید به آسمان می‌رود. میتراپرستان بر این باور بودند که میترا به آسمان بالا رفته است. ازاین‌رو، همواره در انتظار بازگشت دوباره‌اش به زمین برای اصلاح ‌بشر ‌و نابودی شرارت‌ها و ناپاکی‌ها بودند. به‌عقده‌ی میتراپرستان، میترا روزی خواهد آمد و آتشی را که همه‌ی ‌‌‌جهان ‌را می‌بلعد، خواهد افروخت؛ همچنان‌ که شیوا، خدای هند، چنان خواهد کرد. میترا جهان را از لوث کثافات پاک می‌کند و تاریکی و اهریمن را از میان برمی‌اندازد.